دیدگاه زیبا و تأثیرگذار عشرت عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
درس بزرگی که برای من داشت این بود که استاد و پسرشون تنها رفته بودند آبشار نیاگارا و خانم شایسته مونده بود و مشغول انجام وظایف خودش.
من همیشه فکر میکردم یکی از نشانه‌های داشتن رابطه ی عاشقانه و خوب یعنی اینکه همه جا با هم باشیم اما دیدم که چه باور اشتباهی بوده و این که خانم شایسته ی عزیز چقدر با خودشون در صلح هستن. اگر من بودم میدونم که حسادت میکردم به این که من نرفتم و اونها تنهایی با هم عکس گرفتند. این درس بزرگی بود که گرفتم.
اون شدت صلحی که شماها باخودتون دارید منو حیرت زده کرده، اون لذتی که از دیدن آبشار بردید منو حیرت زده کرده و بیشتر درک میکنم که وقتی درست مقابل زیبایی‌ها ایستادیم اما نمی‌تونیم همون لذتی رو که باید، ببریم، یعنی هنوز خیلی راه مونده تا با خودمون در صلح واقعی باشیم.
کیفیت دوربین که نگو وای نگو ،منم وقتایی که توجه به نکات مثبتم عالیه و از قوانین دور نمیشم واقعا روی کیفیت دوربینمم تاثیر گذاره. کاش امکان گذاشتن عکس بود تا منم عکس زیبایهای اطرافم رو می‌گذاشتم که قبلاً نمی‌دیدمشون و بعد از اشنایی با شماها تونستم ببینمشون.
یه چیز دیگه که متوجه شدم قبلا میگفتم عشق واقعی این هست که فقط برای طرف مقابلت از کلمه عاشقتم استفاده کنی. اما دقت کردم استاد از این کلمه زیاد استفاده میکنه، هم برای عشقش هم برای مخاطباش و همین موضوع به من یاد داد که، بی توقع دوست داشتن و در صلح بودن با خودت یعنی همین. یعنی عشق ورزیدن به همه چیز. استاد بی توقع به همه ما عشق می‌ورزه و عشقش رو ابراز میکنه و انتظار و نیازی به بازگشت دوست داشتنی که ابراز کرده، نداره. بی نیازه بی نیازه و با خودش در صلحه.
اون سلام کردن استاد به بازدید کنندگان از ابشار، نکته ی جالبی بود برام. چون همیشه وقتی میریم جایی شبیه به این جاها و همسر عزیزم به غریبه‌ها سلام میکنه، من میگم چرا الکی به کسی که نمیشناسی سلام میکنی چقد ماشین باورام زنگ زده!
ولی نکته مهم اینجاست که خدا عاشق من بوده که من رو به این مسیر هدایت کرده. خدایا شکرت. یه حسی بهم گفت بنویس و صدای قلبمو گوش دادم و الان که نوشتم باورای محدودکننده‌ام رو شناختم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۵186MB13 دقیقه
به نام خدایی که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگیست
سفر به دور آمریکا
قسمت 25
داریم میریم بری دیدن آبشار نیاگارا …
تحسین میکنم این آزادی شما رو توی روابط تون که نفر کاری رو که دوست داره انجام میده…استاد و مایک برای دیدن آبشار رفتن و خانم شایسته موندن و روی سفر نامه کار کردن و امروز همه دارن با هم میرن برای لذت بردن…
تحسین میکنم نقاشی زیبایی رو که مایک از یک هنرمند گرفته…چه قدر زیبا قاب گرفته شده بود..
تحسین میکنم ایده ی جالب اون کافه رو که هم شما غذا خوردید و هم عکس گرفتید…چه قدر هم زیبا هست عکس هاتون…چه قدر حرفه ای حتی نسخه الکترونیک هم بهتون دادن..
تحسین میکنم استاد و مایک رو هر بار با دیدن زیبایی ها خانم شایسته رو سوپرایز میکنن…چه قدر این شکل رابطه زیبا هست…خدایا شکرت
من عاشق سوپرایزم…من هم عاشق شما هستمچه قدر همین جملات ساده توی یه رابطه ی عاطفی میتونه به قشنگی هر چه بیشترش کمک کنه…خدایا شکرت
تحسین میکنم خونه های زیبا و سرسبزی و زیبایی مسیر رو.…چه قدر این کشور فوق العاده اس…
تحسین میکنم زیبایی مسیری رو که قراره ما رو به آبشار هدایت کنه..حتی اینجا هم استاد قانون تکامل رو رعایت میکنن..
درخت پر میوه دیدیم…چه قدر فراوانی هست…
چه قدر آسمان و ابرهای سفید…این جریان آب بی نهایت قشنگ هست…
استاد لنگه انداختن برای مایک…حتی اینجا هم استاد از شیطنت دست نمی‌کشه…چه قدر این کودک درون ایشون رو تحسین میکنم…
چه قدر این مردم مهربون هستن…اون آقا تا دوربین شما رو دید لبخند زد و دست تکون داد چه قدر خانم های همراهش زیبا بودن…
چه قدر این دختر لباس سفید که عکس میگرفتن قشنگ بود…
این غازی که دیدیم ترکیب رنگ ها پرهاش فوق العاده بود…
تحسین میکنم مهارت بالای این آقا رو تو نقاشی…چه قدر لوکیشن شون خفن هست…
چه قدر این آدم ها friendly هستند…
چه قدر این مسیر هر لحظه داره زیباتر میشه…
چه قدر جریان آب میتونه زیبایی خلق کنه…
این خدا خالق بی نظیریه….
اووو مای گااااد….چه قدر این مکان فوق العاده اس…چه جمعیت زیادی برای لذت بردن از دیدن این مکان جمع شدن…
خدای من آسمون ..هوا هم امروز ینگ تموم گذاشته…
هر کسی داره زیبایی های این مکان رو از زاویه دید خودش ثبت میکنه…
چه قدر اون نقاشی به عکسی که شما گرفتید شبیه هست…
چه قدر شدت جریان آب زیاد هست..این آب آبیه.چه قدر آدم های تو اون قایق دارن لذت میبرن…
چه زیبا که یک آبشار مرز بین دو کشور هست…
هر چه از زیبایی های این آبشار بگم کمه….
خدایا مصداق اون شعره که میگه…
نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی..
چه قدر مجسمه ای که مایک نشسته تا عکس بگیره قشنگه…
چه قدر این سیستم که خودتون نوشیدنی و مقدارش رو مشخص کردید و دستگاه بهتون داد عالی بود…
تمیزی و پاکی اینجا هم مثل همه مکان های این کشور جای تحسین داره…
چه قدر این خانمی که بلیط ها رو چک کردن مهربون و خوش برخورد بود…
خدایا شکرت
25/آذرماه/1402