سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۵ - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم و مریم بانو که اینقدر با عشق و علاقه برامون این محتواها رو ضبط کردید و اینجا منتشر کردید.

چقدر آرامش میگیرم از دیدن سفرتون.

الان ساعت 11 شبه و وقتی داشتم از بیرون میومدم خونه اتوبوس های جاده ای رو دیدم که داشتن مسافر سوار میکردن. با خودم گفتم چقدر دلم سفر میخواد. اومدم و این قسمت رو دیدم. واقعا چقدر سفر جاده ای صفا داره.

یادمه زمانی که از مشهد به سبزوار سوار اتوبوس میشدم جاده بجای اینهمه سر سبزی ، سراسر روستا هایی که از دور دیده میشدن بود و شبها فقط یک نقطه روشن کوچک بودند و من با دیدن چندین باره این مناظر بازهم سیر نمیشدم و هر سری بازهم نگاه میکردم. آخه نکاه کردن به جاده و زیبایی های اطرافش آرومم میکنه، باعث میشه بیشتر در لحظه باشم، بیشتر زندگی رو ساده بگیرم، بیشتر به این نتیجه برسم که آرام باش و زندگی لذت ببر.

واقعا در زندگی هر چیزی سادش خوبه. سادگی که هر کسی سبک خودشو داشته باشه و همه احساس راحتی و لذت بکنند. همیشه خودم سعی میکنم اگر قراره میهمان کسی باشم، ساده تر برخورد کنم و پرتوقع نباشم و به صاحب خونه کمک کنم تا باعث نشه که بخاطر سختی و سنگینی ارتباطات ، اون فرد دلزده بشه. زمانی هم که خودم مهمان دارم سعی میکنم در ساده‌ترین حالتی که میتونم تدارک ببینم اما هر چی هم تلاش کنم بازهم به سادگی مجالس آمریکایی ها نمیرسه اما همین که هر دفعه فکر میکنم چطور ساده‌تر برگزار کنم خیلی خوبه و همیشه هم شرایطی پیش میاد که ساده‌تر هم برگزار میشه یا میبینی میهمانم خودش یک غذای مخصوصی درست کرده و با خودش میاره و من فقط کافیه ظرف حاضر کنم.

من اینقدر از این فایل آرامش گرفتم و از آهنگ انتهای فیلم لذت بردم که خوابم گرفت. خیلی حالمو خوب کرد خدایاشکرت.