«سفر به دور آمریکا»، بیشتر از آنکه پیام‌هایش را از طریق کلمات یا گفتار من به عنوان همسفر شما، بیان کند، از طریق تصاویری بیان می‌کند که با تمام سادگی و بی‌آلایشی، ذهن زیبا و باورهای قدرتمندکننده‌ای برای‌مان می‌سازد اگر چشم، گوش و قلب‌مان را به روی پیام‌هایی بگشاییم که، با عشق ضبط و آماده شده‌اند.
تصاویری که به سادگی می‌گوید:
خوشبختی در دسترس همه‌ی آدمهایی است که می‌توانند نکات مثبت هر لحظه و هر ماجرایی را پیدا و بر آن متمرکز شوند.
«سفر به دور آمریکا»، آشپزی، رانندگی یا… را نمی‌آموزد، بلکه از زبان همین تصاویر بدیهی به شما می‌گوید که هیچ محدودیتی را نپذیر و باور نکن. محدودیت فقط در باورهای ما و مقاومت‌های ذهنی‌مان است. وگرنه همه‌ی ما می‌توانیم، از هر موضوعی که به آن علاقه داریم، ثروت بسازیم. کل جهان سرای‌مان است و برای ما. می‌توانیم در هر بخشی از این جهان که علاقه داریم، زندگی کنیم. می‌توانیم هم‌زمان هم به علائق‌‌مان بپردازیم و هم ثروت بسازیم. می‌توانیم همه‌ی نعمت‌ها را در تمام جنبه‌های زندگی، با هم داشته باشم اگر این اصل را درک کنیم که:
نعمت‌های زندگی‌‌ی ما، به تناسب باورهای خودمان و به تناسب توانایی ما در کنترل ذهن، وارد زندگی‌مان می‌شود و راه کنترل ذهن، سرگرم کردن ذهن از طریق یافتن نکات مثبت هر لحظه از زندگی است. راه هدایت به سمت نعمت‌های بیشتر و همفرکانس شدن با خواسته‌ها، آگاه بودن از داشته‌های این لحظه، لذت بردن از آنها و سپاسگزاری به خاطر آنهاست.
راه ورود به مدار زیبایی‌های بیشتر، روابط عاشقانه‌تر و مکان‌های باکیفیت‌تر، پیدا کردن زیبایی‌ها و نکات مثبت آدمها، اتفاقات و محیطی است که همین حالا با آن احاطه شده‌ایم و لذت بردن از همین‌هاست.
و در یک کلام، لذت بردن از زندگی به سادگی امکان‌پذیر می‌شود وقتی، از مسابقه‌ی ناتمام و زجر آوری بیرون می‌آییم که با دیگران و برای دیگران وارد آن شده‌ایم و تصمیم می‌گیریم، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی شویم که خیلی ساده این پیام مهم را می‌گوید که:
احساس خوب = اتفاقات خوب.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD160MB10 دقیقه
به نام خدایی که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگیست
سفر به دور آمریکا
قسمت 12
شروع این قسمت با جمله عاشقانه استاد بود به خانم شایسته همیم قدر ساده و پر احساس…عاشقتم من عزیزم
هر چی از زیبایی این رابطه گفته بشه کمه…ممنون استاد برای اینکه الگویی شدید برای من که بدونم رابطه ی عاطفی زیبا به شکل هست…
خدایا شکرت چه قدر خوردن صبحانه توی این هوا…توی این طبیعت می چسبه…خداروشکر
چه قدر رنگ قرمز این گوجه های کوچولو قشنگه..
به به چه نیمرویی درست کردید خانم شایسته..چه قدر این رنگ ها بازی میکنه با روح و روان آدم…چه قدر لذیذه این نیمرو…من عاشق نیمرو این شکلی ام…با گوجه…
خدایا شکرت چه قدر این قاب و این فضای که همه در کنار هم صبحانه میخورن اما متفاوت قشنگه…الهی شکر
تحسین میکنم سازندگان آروی رو که ماشین لباس شویی هم تعبیه کردن توی این خونه ی متحرک زیبا…
تحسین میکنم که هم لباس شویی هست و هم خشکشویی که لباس ها رو خشک خشک میکنه و بلافاصله بعدش قابل استفاده اس…این خیلی خوبه…دیگه نیازی به پهن کردن لباس ها نیست…
تحسین میکنم استاد چه چاقوی فوق العاده ای خریدن…چه قدر کارایی و آپشن های مختلفی داره..چه قدر هیولاس
تحسین میکنم خانم شایسته رو که این قدر با ذوق و شوق به حرف های استاد گوش میدن…
چه قدر من کودک درون استاد و شیطنت هاش رو دوست دارم…شوخی ها و رابطه ای که با مایک ساخته قشنگه…
تحسین میکنم زیبایی این شوخی ها و لحظه های شاد ساده بین شما رو…
تحسین میکنم زیبایی عاشقتم گفتن هایی رو نه بین بین خانم شایسته و استاد رد و بدل میشه…
چه قدر مهمات هست…چه قدر جالب که افراد اومدن آن چه که از جنگ داشتن رو هر چیزی حتی نارنجک برای فروش گذاشتن…اونم اَلِصِ اِمریکا…
چه کلاه های زیبایی بود…
چه قدر جالبه مایک و استاد به هر آن چه که توجه شون رو جلب کرده راحت دست میزنند و برمیدارن…
وای چه قدر کوله پشتی هاشون زیبا بود…من عاشق کوله پشتی های آرمی شدم…
حتی جعبه ابزار هم داشتن…
چه قدر خوب که برای هر چیزی قیمتش رو مشخص کردن…
خدایا شکرت به خاطر این مسیر جاده ای زیبا…خدای من از این همه تمیزی و سرسبزی…این درخت های زیبا و رنگ شون…چمن ها…آسمون و ابرهای پفکی پراکنده اش…خدای من…چه قدر قشنگه اینجا…
تحسین میکنم رانندگی مردم این کشور رو که قانون رو در همهٔ حال رعایت میکنن…این خیلی زیباست و شایسته ی تحسینِ…
چه قدر آسفالت جاده ها صاف و خطوط تازه هست…
چه قدر این آهنگی که روی این تصاویر میکس شده قشنگه..
شده یکم دلم بگیره
ولی نمی‌ذارم در و دیوار غم بگیره
هر تلخی یه شیرینی میخواد
مثِ اینکه زهر چایی رو قند بگیره
من از هر کی یه ریز پشتِ هم
ناله میکنه عقم میگیره
هر کی منو دست کم میگیره
میرسه به حرف های من دو قرن دیگه
هیچکی هیچی یادم نداد و من هر چی دارم از کارمه
ثروتی که فکر کنی ندارم من سرمایه ام افکارمه
اینه فرق من با همه که هر چی به دست میارم کمه
من بزرگم اینه که ریز به نظر میرسن کنارم همه
از گذشته یاد گرفتم نه شوخی نداره دنیا باهم
که اجازه ندم هیچکی دربارم فکر کنه بی دست و پام
یاد گرفتم هر چی میخوامو فقط کافیه بخوام
کافیه بخوام
12/آذرماه/1402