سفر به دور آمریکا | قسمت ۷

من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید‌، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد‌، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز‌، ساخته شود.

اما وقتی برای اولین بار‌ از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم‌، قدرت خداوند  و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.

الان که قانون را بهتر می‌دانم‌، مشاهده‌ی همان زیبایی‌ها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده‌، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که‌، از استاد عباس‌منش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.

به عنوان مثال‌، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها‌، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که‌، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز‌، آموخته‌ام:

اینکه‌، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد‌‌، با صبر و طی کردن تکاملش‌، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری‌، یک پروانه متولد شد‌، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده‌، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباس‌منش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که‌:

ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه‌، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم‌، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته‌، یک شبه و با دیدن یک فایل‌، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی‌، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.

چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه می‌کنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن‌، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت‌ و نعمت‌هایی که همین حالا داریم‌ و سپاسگزاری به خاطر آنها)‌، برای هدایت شدن کمک بگیریم.

باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌های محیطی که با آن احاطه شده‌ایم‌، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.

وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران‌، هدف را  فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب می‌کنیم‌، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم‌، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته‌، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم‌. این یعنی طی شدن تکامل.

با هم ماجراهای این بخش از  سفر را ببینیم و یادمان باشد  کار ما این است که‌، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه‌ قدرتی دارد که‌، از جزئی‌ترین لحظات زندگی‌‌، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.

منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.

سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا

توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

722 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «عفت» در این صفحه: 1
  1. -
    عفت گفته:
    مدت عضویت: 1995 روز

    سلام و هزاران درود به استاد عزیز و مریم خانم شایسته

    سلام دوستان هم سفری

    خدایا شکرت که این قسمت سفر رو امروز من دیدم فوق العاده بود تا حالا همچین صحنه هایی رو ندیده بودم خدایی که پروانه ای به این زیبایی و به این صورت خلق می کنه. از داخل پیله ای که هیچیش معلوم نیس ،از یک کرم که وقتی می بینیمش حس بدی نسبت بهش داشتیم این اثر هنری زیبا رو خلق می کنه اثری که واقعا کدوم نقاش میتونه به این زیبایی رسم کنه و چقد متنوع خدایا شکرت حتی پروانه ها چقد تنوع دارن چقد فراوانی هست تو جهان زیبا و ما انسان ها اشرف مخلوقات تو ،با ایمان به این فراوانی میتونیم از همین جریان زیبای خلق یک پروانه، چه ثروت هایی بسازیم و مکانی ایجاد بشه که میلیون ها نفر بیان و ببینن و لذت ببرن و باعث خلق ثروت بیشتری در جهان بشه. خدایا شکرت . چقدر این کشور زیباست و هر قسمتی رو که نگاه می کنی فقط فراوانی می بینی .فراوانی درخت و زیبایی و چمن و آب و لبخند و شادی و مهربانی و هوای تمیز و آسمون آبی و و پروانه و گل و آدم هایی که در هر سن و سالی هستن شادن. و دارن از زندگی لذت می برن. خانم شایسته عزیز من واقعا حس کردم الان در این باغ پروانه ها هستم .دستان شما که پروانه ها رو لمس می کرد انگار دستای خودم بود و با تمام وجودم حسش کردم . خدای من حتی میز نهارخوریشونم زیبا و دلربا بود چقد تمیز بود. چقد نقاشی خداوند زیباست و من مطمئنم زندگی من هم به زیبایی همین نقاشی ها ی خداوند هست و حتی زیباتر از اونم میشه چون انتهایی وجود نداره.

    ممنونم از این سفر عالی .واقعا لذت بردم . روزگارمون شاد و پر از ثروت و سلامتی

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای: