دیدگاه زیبا و تاثیرگذار افسانه عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
امروز سفرمون شروع شده با فیلمبرداری درون جان عزیزمون از این دریاچه ی زیبای رویایی تا این دریاچه رو از نمای بالا هم ببینیم.
از این سبزی درختا، از این عروس و داماد خوشگل و جذابمون که اینقدر با خودشون در صلحن. این دو سه تا عروس دامادی که در قسمت های اخیر دیدم، واقعا خیلی بهم میومدن انگار برای هم ساخته شدن.
خیلی این تصویر رو دوسش داشتم که: نور زیبای خورشید در دریاچه افتاده، سبزه های شفاف و بعضا بعضی قسمتها طلایی رنگ با ترکیب این درختای زیبا و رویایی و کوههای دوردست که به رنگ آبیه آسمون در اومدن، از این حیوونای زیبامون نمیدونم آهو ان یا شبیه آهو…
از این مسیر زیبای درختای دو طرف جاده ،از این ماشینهای لوکس و مدل بالا و گرون قیمتی که توی این ترافیک میبینم خدایا شکرت واسه این همه فراوانی ثروت.
بعد هم کوههایی که هنوز رد پای برف روشون هست چقدر زیباست. تا حالا از نزدیک این صحنه رو ندیدم. اون قسمتی که برف آب شده و آب به رنگ سبز فیروزه ای زیبایی ای در اومده و بعد استادم این نکته رو یادآور شدین که:
روی تابلونوشته “به حیوونا غذا ندین که با این محبت و دلسوزی بیجا باعث مرگشون میشید”.
من هم این موضوع رو در قسمت قبل عنوان کردم و شما واقعا همیشه استاد حرف درست و بر پایه ی قوانین خداوند میزنید. باشد که ما هم در مدار دریافت و درک و عمل به آموزه های شما باشیم. یعنی با خودم میگم یا حرف استاد رو گوش میکنی و عمل میکنی یا باید اینقدر ضربه بخوری که خودت بهش برسی. چون قوانین خداوند ثابت و بدون تغییره…
خانم شایسته این نکته رو گفتید که قبلاً سخت میگرفتید به خودتون و از دستشویی و حموم عمومی استفاده نمیکردین. ترجیح میدادین از حمام و دستشویی تراک کمپر استفاده کنید که تصمیم گرفتید روی این موضوع کار کنید. اولا که تحسینتون میکنم که روی بهبود شخصیتتون همیشه کار میکنید و این بهبود همیشگی و تا ابد ادامه داره و ما هر بار میتونیم شخصیتمون رو بهتر کنیم و نهایتی براش نیست.
این رو نوشتم برای یاد آوری به خودم که نخوام کامل باشم و یک نقطه ی پایانی برای خودم تعیین کنم. بلکه هر روز میتونیم بهتر از قبل باشیم اما نمیتونیم کامل باشیم .
و اینکه گفتید من در خدمت اون قالب محدودی بودم که برای خودم تعیین کرده بودم و خواستم که این نقطه ضعف شخصیتی رو روش کار کنم و الان اومدین در این فضا و دستشویی عمومی والمارت که انصافا تمیز و خوبه. من هم بگم که خیلی رفتار های وسواس گونه و حساس این چنینی قبلا داشتم و هنوزم دارم و دارم روشون کار میکنم که واقعا برام تغییرش یکم سخته. ولی به خودم میگم دختر اگه برای خودت ارزش قائل باشی و خودتو دوست داشته باشی، هیچ وقت به خودت اینقدر سخت نمیگیری.
مگه وجود تو ارزشمندتر از این حساسیت هایی که روی کارها و وسایلی که داری نیست. پس چرا به خودت اینقدر سخت میگیری؟!
چقدر سرویس بهداشتی والمارت تمیزه. این روشویی حتی برا بچه ها و این قسمتی که برای خواباندن بچه روش و پوشک عوض کردنش و دستورالعمل کاملی که گذاشتن؛ این کاورهایی که برای روی توالت فرنگی گذاشتن، کا رو خیلی تمیز تر و بهداشتی تر کرده.
هیچ وقت از نکات مثبت سرویس بهداشتی با این جزئیات و دید مثبت و احساس خوب نگفته بودم که به لطف شما خانم شایسته ی عزیزم یاد گرفتم هر جایی و در هر مکانی توجهم روی زیبایی ها و نکات مثبت و خوب اون باشه.
و در نهایت، به این موزه ی زیبا و جادویی رفتیم که چه نورپردازی خفنی داره، مخصوصا سقف و ستون ها خیلی قشنگه. نورپردازی این فضا مثل فیلمای جادویی و سحرآمیزه. این فضایی که با کتاب ایجاد کردن بالای مبل خیلی قشنگ و خلاقانست.
استاد جالبه که هرجا شما لبخند میزنید به دوربین، اینققدر که من بدون هیچ مانعی شما رو میبینم و با شما همراهم که منم به دوربین لبخند میزنم بهتون و همیشه همه جا خودم رو باهاتون حس میکنم. پس اگر فکر کردین که شما خودتون دونفر فقط توی این مسافرت و فضا ها هستید سخت در اشتباهید. من هم با شما هستم. همیشه حواستون به منم باشه.
اینو بگم استاد ماشالله واقعا اندامتون قابل مقایسه با اندام قبلی تون نیست. ماشالله استاد خیلی جذاب تر شدین بزنم به تخته. الهی که همیشه سالم و سلامت و پر انرژی باشید سایتون بالا سر ما باشه استاد خوبم.
خانم شایسته جونم عاشق شمام که با این مجسمه ی پیرزنه عکس گرفتید، دست رو سرش میکشید… عاشق این شیطنت های شمام
عاشق این کودک درون فعال تونم که داخل این طرحهای نوری میپرین. ندیدم خانمی در این سن اینقدر در صلح با خودش باشه و اینقدر ذوق کنه از این پریدن در این نورها. عین یه دختر کوچولو شده بودین. تحسین برانگیز بود این رفتارتون.
یک نکته ای برام بولد شد تو این قسمت از اول فایل حیفم میاد که نگم. اونم این که شما با اینکه اینقدر ثروتمندین، رفتار شما جوری هست که من واقعا بعضی وقتا یادم میره شما اینقدر ثروتمند هستید. بس که شما رها و آزادین در مورد ثروت و داشته هاتون و فقط لذت میبرید و اصلا هویت و شخصیتتون وابسته به ثروت و داشته هاتون نیست. اصلا غرور و منیت خاصی ندارین. من بعضا در اطرافیان میبینم یکم که به ثروت بیشتری می رسند یا ثروتمندترند، پر افاده و مغرورند. این شخصیت توحیدی و خداگونه ی شما رو میبینم که بدون هیچ وابستگی به هیچ چیز و بدون غرور و منیت خاصی با این تواضع. واقعا شما در خیلی موارد الگوی بسیار عالی ای برای ما هستید. به اصل و قانون و چیزهایی که آموزش می دید عمل میکنید.
غذا رو هم در همین پارکینگ موزه خیلی راحت و آسون درست کردید در این دستگاه در کمترین زمان. واقعا برای من این موضوع تحسین برانگیزه. این حد از آسونی و راحتی در زندگیه شما که آسون شدین برای آسونی ها و خودتون رو لایق این آسونی و راحتی میدونید و شکر خدا بهتون داده شده. انشالله منم همین قدر راحت و آسون گیر بشم به زندگیم…
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 220503MB26 دقیقه
1. من دیگه مطمئن شدم که ما باهم تله پاتی داریم و روح ها و آگاهیهامون به هم متصله_ چون که بارها میخواستم بیام بهتون پیشنهاد بدم هرجا که میرید حتما از موزه هنرهای معاصر همون منطقه و شهر هم دیدن بکنید که الان متوجه شدم خدا خودش تو مسیرتون قرار داده و خداروشکر که براتون جذاب بوده و خوش گذشته.
من به همه توصیه میکنم که توی برنامه‌های گردشگری خودشون هرجا که رفتن این جور چیزها رو هم قرار بدن که عالیه: تجربه ی دیدن اپراباله، تئاتر و پرفورمنس های مختلف، موزه هنرهای معاصر یا موزه های باستان شناسی یا موزه های هنری مختلف کلا و همچنین گالری ها (اینها هرکدومشون رویکردهاشون و اسامیشون فرق داره و هرکدوم لطف خودشو داره) _ حتی میتونید سرچ بکنید ببینید کدوم هنرمندا اجازه بازدید از آتلیه هاشون رو میدن بهتون، برید و پروسه شکل گیری آثار مختلف رو ببینید خیلی جذابه. بهش میگن
Open studio
.
2. مریم جون من خیلی تحسینتون میکنم به چشم خواهری خیییلی خوشهیکل تر از همیشه شدی و شادابتر و جوان تر. دمت گرم. به منم انگیزه میدی
3_ مسئله غذا ندادن به حیوونا که اول فیلم گفتین هم خیییییلی مسئله مهم و بزرگیه و رعایت نکردنش باعث میشه مشکلات زیادی ایجاد بشه / مثل همون قصه حمله سگهای حومه شهرها که منجر شد به کشته شدنشون و خیلی قشقرق به پا کرد (چون سگها به امید دریافت غذا از انسانها میومدن و انتظارشون برطرف نمیشد و حمله میکردن به انسانها و دامها و…)
این داستان رو میشه به خیلی چیزا ربط داد
اینطور احساسی رفتار کردن و تصمیماتی که صرفاً از سر دلسوزی های بی جهت انجام میشه یا صرفاً چون ما لذت میبریم و خوشمون میاد انجامش میدیم. یا بخاطر بیقراری کسی یا حیوانی براش کاری رو میکنیم که به ظاهر قشنگه ولی در باطن به ضرر اون حیوان یا فرده.
مثال بزنم:
این چند وقت اخیر یکی از دوستانم از پارتنرش جدا شده و بشدت احساس تنهایی میکنه و وابستگیش رو روی من پروجکت کرده و هربارکه بشکل افراطی به من زنگ میزد و مثلا روزی چندبار پیام میداد، ساعتها طول میکشید. و وقتی هم که محلش نمیدادم بدتر میکرد و به بهونه های مختلف منو به حرف میکشید تا توجه بگیره از من.
این کار رو خیلی از مادر و پدرها که سنی ازشون گذشته هم انجام میدن. و فقط برای رفع احساس تنهایی خودشون بقیه رو از کار و کاسبی میندازن. و ما هم از سر دلسوزی برای خوب کردن حال اونا از همه چی میفتیم… علی الخصوص انرژی و زمانمون رو از دست میدیم
من دیدم اینجوری نمیشه!
دوستم هر چقدر هم که بی تابی کنه برای حرف زدن بامن، نباید محلش بدم تا یه کم بتونه اون خلاء خودش رو مدیریت کنه…
.
یا اینکه یادم میاد خدابیامرز مادربزرگم از سن شصت سالگی به بعد همش گوشه خونه بود و بچه ها و نوه ها نمیذاشتن دست به سیاه و سفید بزنه و کل بدن و عضلاتش تحلیل رفت… دکتر گفته بود حداقل بذارید ظرف خودشو بشوره!
اما از بس احترام بیخودی و تقدس بخشی نابجا بهش داشتن اطرافیان، باعث شدن بجای حفظ سلامتیش، ضعیف تر هم بشه…
4_یه عکسی بود نشون دادین بالای کوه… اونکه صحنه ای از جاده سازی های قدیمی رو نشون میداد:
منو یاد اون آیه از انجیل انداخت که میگه:
چرا شکرگزار نیستید برای درختانی که از آنها بهره میبَرید اما شما آنها را نکاشته اید و در خانه ها و شهرهایی زندگی میکنید که شما آنها را نساخته اید…
(امیدوارم بچه هایی که مسلط به انجیل هستند شماره و متن دقیق آیه رو برام بنویسن و اصلاحم کنند اگه اشتباه نوشتم)
ولی در هر صورت میشه اینطور برداشت کرد که پیشینیان ما چیزهایی رو ساختن و درختانی رو کاشتن که خودشون نه، ولی ما داریم از ثمره اونها استفاده میکنیم و این هم یکی دیگه ازون چیزاییه که باید براش شکرگزار باشیم
.
بازم مرسی واسه خوبیاتون
اون آیه از انجیل رو پیدا کردم (که در قسمت 4 بهش اشاره کرده بودم) :
تثنیه باب 6 آیات 10تا 16
که من از آیه 4تا 20 مینویسم، چون پیوسته و زیباست
.
«بشنو، ای اسرائیل: یهوه، خدای ما، خداوندِ یکتاست. 5یهوه خدای خود را با تمامی دل و با تمامی جان و با تمامی قوّت خود محبت کن. 6و این سخنان که من امروز تو را امر می‌فرمایم، بر دل تو باشد. 7آنها را به‌دقّت به فرزندانت بیاموز، و حین نشستن در خانه و رفتن به راه، و هنگام خوابیدن و برخاستن، از آنها گفتگو کن. 8آنها را چون نشان بر دست خود ببند و چون علامت بر پیشانیت بگذار. 9آنها را بر چارچوب دَرِ خانۀ خود و بر دروازه‌های خویش بنگار.
10«چون یهوه خدایت تو را به سرزمینی درآوَرَد که برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب سوگند خورد که به تو بدهد، به شهرهای بزرگ و نیکویی که خود بنا نکرده‌ای، 11و خانه‌های آکنده از هر نعمت که خود نیاکنده‌ای، و حوضهای کنده شده که خود نکنده‌ای، و تاکستانها و درختان زیتونی که خود نکاشته‌ای، و چون خورده سیر شوی، 12آنگاه به هوش باش مبادا خداوند را که تو را از سرزمین مصر، از آن خانۀ بندگی به در آورد، فراموش کنی. 13از یهوه، خدای خویش بترس و او را عبادت کن، و تنها به نام او سوگند بخور. 14خدایانِ غیر، یعنی خدایانِ اقوامِ پیرامونِ خود را پیروی مکن، 15زیرا یهوه خدای تو که در میان توست، خدایی غیور است، مبادا خشم یهوه خدایت بر تو افروخته شود و تو را از روی زمین نابود سازد.
16«یهوه خدای خود را میازما، چنانکه او را در مَسَّه آزمودی. 17فرمانهای یهوه خدای خود را، و شهادات و فرایض او را که به تو امر فرمود، نگاه دار. 18آنچه را که در نظر خداوند درست و نیکو است به جای آر، تا سعادتمند باشی و به آن سرزمین نیکو که خداوند سوگند خورد به پدرانت بدهد داخل شده، آن را تصرف کنی، 19و تا او دشمنانت را از پیش روی تو برانَد، چنانکه خداوند وعده فرموده است.