سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 215

سلام دوست الهیم ,اقارضای بزرگوار

حقیقتش تو ذهن من کامنت های شما مساوی شده با کامنت های یاد گرفتن تسلیم بودن, هروقت نشستم پاش گریم گرفته, دیگه از تحسین گذشته واقعا داشتن همچین روح لطیفی رو از خدا خواستارم

چندوقت پیش جلسات وابستگی رو گوش میکردم و کم کم همه ی زندگیم جلوی چشمام مرور شد که دیدم هیییچ وقت هیچ کس جز خدا تو هیچ زمینه ای نتونسته بهم کمک کنه

کدوم دکتری کدوم کتابی کدوم غذایی کدوم …. تونسته به کسی سلامتی بده؟ دیدم ادمهایی که هر روزه برا دردهاشون میرن بهترین دکترها و روزها تو صف و اخرشم خوب نمیشن و هر روز بدتر, من ندیدم هنوز کسی با دکتر رفتن خوب بشه! تازه اینها دردهای قابل تحمله, دردهای بزرگو که دیگه میگن فقط معجزه البته اونم بعد کلی دوا درمون

فکر کردن بهش مو به تن ادم سیخ میکنه که پس این همه دکتر الکیه؟ میشه همه سالم باشند؟ نه نمیشه چون همه سلامتی رو تو خدا ندیدند, گفتیم فلان دکتر, فلان داروی خارجی, فلان …..

یادمه بچه که بودم رفته بودیم مشهد و یکدفعه یکی داد زد و گفتن شفا گرفته از پنحره فولاد, فلج بود ولی به لطف خدا شفا گرفت, اون موقع هم کسی نگفت خدا گفتن اون فلزات پنجره و اون دستمال سبزه و عنایت امام, چرا هیچوقت هیچ کس نگفت خدا!!! به چشم دیدم وقتی تو هر زمینه ای فقط منبعو خدا دیدم بی نیازم کرد از غیر ,از دکتر, دوا, غدای خاص, مولتی ویتامین , انرژی زا و… یه جوری ادمو بی نیاز میکنه که صبح میری کوه عصر دوچرخه بقیه تایم هم درس میخونی و حتی ظهر یه چرت کوتاه هم نمیزنی, من خیلییییی وابسته بودم به هرشب قرص سردرد,مربی باشگاه برای رژیم دادن, انواع و اقسام مولتی ویتامین های خارجی برای التماس کردن به پوست و موهام , تایم غذا و خوردن دمنوشهای طب سنتی, روزی چقد پروتئین و…… اصلا وحشت میکنم که چطووور بدون هیچی خدا منو بی نیازم کرد از هر چیز بیرونی, واقعا بدون هیچی! اغراق نیست چون هیچ کدوم اینا چندساله نیستند

کاش میتونستم تو ثروت هم به این مرحله برسم ولی هنوز طعم یک میلیارد هم نچشیدم چه برسه به صد میلیارد ولی همه ی اینارو گفتم که بگیم اصلا بدون امید به خدا کجا میشه رفت؟ چیکار میشه کرد؟ به کی میشه متوسل شد؟ به خودم؟ درس هایی که خوندم؟ به پدرم؟ پولم؟ رییس جمهورم؟ به چی میشه امید داشت

هروقت میخوام به خودم یاداوری کنم اگه خدا نباشه هیچی نمیتونه یه لحظه هم بهم کمک کنه میگم فکر کن داری میری یه شهر دیگه تو بیابونای نزدیک اصفهانی که خلوتم هست, زمستونه و ماشینت خاموش میشه و بخاطر وسط جاده بودن انتن هم نداری ,دم غروبه و صدای حیوونها هم ممکنه از کوههای اطراف جاده بیاد ! الله اکبر

کی میتونه این وسط به من کمک کنه؟! کی اصلا میتونه جلوی این اتفاقو بگیره؟

خودمو همینقدر مستاصل میسپارم, چاره ای جز امید نیست

کامنت های شما خیلی الهیه ,واقعا ازتون سپاسگزارم که برامون می نویسید

انشالله هرجا هستید شاد باشید