استاد جان یادمه چطور با عشق این مسیر و این سریال رو ادامه دادین و الان 201 قسمت از شروع این ماجرا و این سریال و این حرکت گذشته، چقدر قشنگ میشه هربار هدایت شدن به راه حل های بهتر رو دید؛ قشنگ در قالب همین سفر کردن هاتون، میشه بهبود ها و باز هم ساده تر کردن کارها رو دید:
از بهبود درباره اینترنت و کار روی سایت گرفته تا غذا خوردن و حمام رفتن. هر روز بهتر از دیروزتون رو میتونم ببینم و میخوام الگو بگیرم. میخوام منم همیشه در مسیر بهبود باشم. بهبود های کوچک اما مداوم. چقدر این یادآوری خوب بود. من واقعا شما عزیزان رو که اینقدر در بهبود دائمی عالی هستید رو تحسین میکنم.
چقدر اینجا زیبا اشاره کردین که همیشه یک تعادلی میذارین بین “گشت و گذار و تفریح” و “رسیدن به سایت و انجام کارهاتون”. چه ترکیب فوق العاده ایی و چه تعادل زیبایی… خداروشکر برای تجربه خوندن کامنت بچه ها و رسیدگی به سایت اونم در این طبیعت و سفر عالی و بینظیر.
چقدر قشنگ بود پشت صحنه کار کردن تون در فضای داخل تراک کمپر و سیستم عالی که چیدین.
چقدر سپاسگزارم که از انجام کارهایی که دارین برامون با عشق آماده میکنید هم گذاشتین.
چقدر سپاسگزارم از تمام تلاش ها و بهبودها و این همه صداقت و شفافیت تون استاد جان.
استاد تحسینتون میکنم برای این سیستم سازی که باعث سادگی و راحتی انجام کارها شده. چقدر قشنگ که سیم ها رو به سه راهی های مختلف زدین و فقط با زدن یک کلید اون وسیله مورد نظر روشن میشه. چقدر قشنگ سیستم سازی انجام شده. اونم بر اساس قانون و سوال خوبی که شما استاد پرسیدن و اجراش هستید. سوالی که واقعا هدایتت میکنه به راه حل های بهتر:
سوالِ” چطور از این بهتر؟ چطور از این راحت تر؟ چطور از این ساده تر؟ چطور از این آسان تر؟ چطور از این لذت بخش تر؟
بخش دوم این فایل و صحبت های استاد جان و اشتراک تجربه مریم جان از دفتر شکرگزاری
واقعا سپاسگزارم برای اینکه در اون فضای زیبا و طبیعت بکر با سنگفرشی از سبزها روی صندلی های تاشو آبی رنگ تون نشستین اونم با دیواری از آسمون و فضایی کوهستانی و کوهی پوشیده از درخت. واقعا این روحیه جستجوگر استاد جان تحسین برانگیزه. وقتی سوال های درست از خداوند بپرسیم به جواب های درست هم هدایت می شویم. خداوند به هر مسیری که ما بخواهیم ما رو هدایت میکنه، مهم اینه که ما چی بخوایم.
چقدر سپاسگزارتم مریم جانم که اون دفتر شکرگزاری تو به من نشون دادی، یک دفتر شسته و رفته که کنارش هم خودکار رو زدی راحت و ساده و آسان.
چقدر خوب بهمون یاد میدی چطور شاگرد بهتری باشیم، چطور بهتر عمل کنیم، چطور سخت نگیریم و به مدل خودمون تمرین هامون رو انجام بدیم و جدی بگیریم و حتی در سفر هم این راه و این مسیر رو ادامه بدیم؛
ایده نوشتن سپاسگزاری ها که مربوط به اون لحظه ایی هست که داری اونو تجربه میکنی.
سپاسگزار بودن برای اینکه هم فرکانس شدم برای دیدن اون زیبایی در اون لحظه.
به هر نکته ایی که در سپاسگزاری ها اشاره میکنیم اون رو پررنگ تر میکنیم.
در سفر خودِ زندگی رو تجربه کردن و در لحظه بودن. فارغ از گذشته و آینده، در لحظه حال زندگی کردن
استاد چقدرتعبیر جالبی داشتید درباره شباهت بین “دیدن سربالایی های جاده از دور و تجربه همون سربالایی ها وقتی که واردشون می شیم” با “مسائل زندگی”. وقتی که از دور به مسائل زندگی، به مواردی که ممکنه پیش بیاد به سربالایی های زندگی نگاه میکنی خیلی سخت بنظر میاد. حلشون خیلی غیر ممکن بنظر میرسه .ولی وقتی واردش میشی میبینی که انقدر هم سخت نیست، اینقدر هم پیچیده نیست.آنقدر هم که فکر میکردی غیر قابل انجام نیست.
و اما نکات این قسمت:
هر مسئله ایی پیش بیاد راه حلش هم باهاش میاد. چون قانون خداوند ان مع العسری یسری است. جواب همه ی مسائل در دل تمام مسائل هست. از الان نمیخواد نگران مسائل خیالی باشه که قراره در آینده رخ بده.
ذهن همواره میخواد در مورد اتفاقات آینده همه چیز رو پیچیده کنه و باعث ترس و نگرانی بشه که انگار راه حلی نیست. اما حقیقت اینه که:
تضاد ها فرصتی هستند برای پیشرفت. تضادها فرصتی هستند برای شناختن خواسته هامون. تضادها فرصتی هستند برای رشد کردن.
هــــر روز مثل یک ذکر به خودم باید بـــگم: مسیر زندگی واقعا زیباست. خداوند همیشه داره ما رو هدایت میکنه و هــر اتفاق و مسئله ایی هم پیش بیاد، جوابش هم با خودش میاد .
زندگی خیلی ساده است، وقتی که ما همه چیز رو ساده بگیریم. و اگر به خاطر اون چیزهایی که در لحظه داریم سپاسگزار باشیم، واقعا از زندگی مون راضی خواهیم بود و این رضایت درونی، هدایتگر ما میشه به سمت نعمت های بیشتری که دوباره ما رو راضی تر نگه میداره.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201511MB27 دقیقه
به نام خدای هدایتگر
سلام به خانواده ی عزیزم!
استاد و مریم جان به قول سعیده الهی دووووورتون بگردم که همه چیز رو با ما شِر می کنین…حتی اون فضای داخل کمپر و اینکه چه جوری کار می کنین…اینکه چه جوری یه تعادلی دارین بین گشت و گذار و کار کردن روی سایت و چه نکته ی شیرینی بود که “هر دوش هم لذتبخشه!” خیلی این حس رو دوست دارم که همسفر شما هستم و خودم رو با شما می بینم.
اتفاقاً پریشب خواب هر دوتایی تون رو دیدم. باهم تو ماشین بودیم، می خواستم ازتون یه سوالی بپرسم ولی قبل از اینکه شما چیزی بگین خودم گفتم که “هیچ سوالی نیست! هر مسئله ای رو اگر با قانون بسنجی جوابش توشه و کافیه شاخک هاتو تیز کنی تا صدای خدا رو بشنوی وقتی داره جواب رو بهت میگه”
چه سیستم خفنی داشتین توی کمپر…ئه من دقیقاً عین همون fan سیاهه که کنار لپتاپ مریم جان بود دارم…خوب خدا رو شکر یه چیزی پیدا کردم که استاد داره و منم عین همون رو دارم …حالا fan باشه، اشکال نداره، برای شروع خوبه (ایموجی غش کردن از خنده)
این چیزی که مریم جان تعریف کرد در مورد اینکه با یک دکمه همه چیز روشن میشه هم از برکات این ویژگی فوق العاده ی استاده که همیشه از خودش میپرسه “چه جوری راحت تر؟”…من عاشق این سوالم و هر موقع که یادم باشه توی کارام اینو از خودم می پرسم. مرسی استاااااد (قلب)
خدای من باورم نمیشه مریم جان دقیقاً همون چیزی که من الان نوشتم رو گفت!!! من هنوز به اینجای فایل نرسیده بودم وقتی جمله ی بالا رو نوشتم!! یعنی فایل رو pause کرده بودم همون جا و این جمله به ذهنم رسید و نوشتم…و بعد که play کردم و رفت جلوتر دیدم مریم جان هم دقیقاً همینو گفت!! چقدر شیرینه این همزمانی ها (چشمای خیلی قلبی)
مریم جان داشت توضیح می داد که ما الان تو یه ارتفاع خیلی بالا هستیم … و من همون موقع توی ذهنم داشت مرور می شد که شما کلاً خیلی بالا هستین، توی یه مدار خیلی بالا، که درصد کمی از آدم ها ممکنه تجربه ش کنن…همین که الان اینقدر قشنگ با اییییینهمه امکانات از آب و برق و اینترنت و دوش (!) بگیر تا وسایل آشپزی و جای خواب راحت و … توی این فضا، واقعاً یک تکه از بهشت هستین و دارین زندگی در این فضا رو تجربه می کنین، یعنی خیلی بالا هستین! گوارای وجودتون و خدا رو شکر که ما همچین الگویی رو داریم جلوی چشممون می بینیم تا برامون باورپذیر بشه و هدایت میشیم به همین تجربه ها! خدایا شکرت!
عاشقتونم من (قلب قلب قلب)
سلام به محمد حسین عزیز!
خدا رو شکر که من دوستان نازنینی مثل شما دارم!
شما قطعاً خودتون خوش ذوق هستین که انقدر صاف و ساده از احساستون میگین و این احساس قشنگ رو به من هم هدیه دادین.
خدا رو شکر که دل نوشته های من به دلتون نشسته…از صمیم قلبم بهترین نعمت ها رو براتون آرزو می کنم!
در پناه خدا باشید