سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 200

سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته جان و دوستان الهی

استاد جانم اینقدر فایل هاتون رویاییه که آدم دوسداره روی هر کدومش چندین کامنت بنویسه و تموم نمیشه حرفها…من این دومین کامنتم روی این فایله دوسداشتم در مورد یه موضوعی که تازگی‌ها دارم لمسش میکنم باهاتون حرف بزنم

استاد عزیزم وقتی شما گفتید که آدمها خودشون شرایطشون رو میسازن و خودشون زندگیشون رو میسازن من خیلی خوشحال میشدم و گوش میکردم و امیدوار میشدم چون جنس حرفهاتون با تمام حرفهایی که تو عمرمون شنیدیم فرق می‌کنه ولی استاد وقتی که آدم به این حرف میرسه وقتی که حسش می‌کنه وقتی می‌ره تو جامعه و توجه می‌کنه و کم کم لمس می‌کنه میبینه و با گوشت و پوست و استخونش لمسش می‌کنه اون موقع ای که انگار یه چیزی در درون آدم منفجر میشه و خییییلی فرق می‌کنه با زمانی که فقط گوش کرده این حرفهارو و شنیده

استاد عزیزم من دارم توی شهرمون قدم میزنم و میبینم که خدایااااا چقدر درسته این حرف خدایا این مردم همیشه مینالن از دولت از تمام کسانی که یک سمتی توی مملکت دارن از هوا از شرایط و از تمام چیزهایی که وجود داره و نمیدوننننننن که اینارو خودشون ساختن خدایا چند روز پیش رفتم دندونپزشک وقتی برگشتم تاکسی سوار بشم دیدم تاکسی ها به بهونه ی ترافیک و این حرفها کرایه رو‌ دو برابر میگیرن اونم به بهونه های الکی و من سوار نشدم گفتم من توی این کار شریک نمیشم توی این راضی نبودن به حق خودت و گله و شکایتها و حرفه زور شریک نمیشم و پیاده راه افتادم و با خودم گفتم خدایا این مردم خودشون با این کارشون دارن شرایط و زندگیشون رو نابود میکنن و همیشه هم مینالن که دولت بیچارمون کرد فلان کشور فلان مسئول بیچارمون کرده و خوشبحاله کشورهای دیگه و از این حرفها

همینجوری که داشتم پیاده میومدم یه حسی گفت الان بمون تا تاکسی بیاد موندم یه تاکسی در عرض یک دقیقه اومد راحت کولر روشن خنک و با همون کرایه و دوباره باید یه جا دیگه سوار میشدم تا برسم خونه یه مسیر دیگه بود دیدم کلللی آدم موندن و تاکسی نیست لبخند زدم گفتم من میمونم و خدا می‌رسونه هوا هم تاریک شده بود موندم خداشاهده یک دقیقه نشد تاکسی اومد از همه رد شد موند جلوی پای من و سوار شدم و به بهترین شکل رسیدم خونه

خلاصه استاد عزیزم این فیلمهایی که میزارید روی سایت برای ما خییییلی درس داره چقدر ذهن مارو باز می‌کنه چقدر چیزهایی درش میبینیم و متوجه میشیم و مقایسه می‌کنیم و به واقعیت‌هایی میرسیم که واقعا باور کردنی نیست

من از وقتی که دارم مردم امریکارو میبینم و دارم مقایسه میکنم به این رسیدم که خدایااا به خدا خودشون ساختن این بهشت رو و کسی نیاورده بهشون بده نه دولت نه رئیس جمهور نه هیچ کشور دیگه ای .. ای کاش ما بفهمیم که مگه میشه آشغلهارو بریزیم توی پارکها خیابونها و بعدش لذت برد ؟

مگه میشه واسه همدیگه بد بخوایم و خوشبخت بشیم؟

مگه میشه روراست نبود و خل و خش داشت و موفق بشیم؟

مگه میشه گذشت نداشت و کمک نکرد و آرامش داشت؟

مگه میشه خوب نباشی و خوبی بخای

مگه میشه هر جا که کار داری دنبال آشنا بازی باشی و بعدش انتظار عدالت و رشد و پیشرفت داشت

بخدا نمیشه که نمیشه

استاد جانم من این روزها هر جا که میرم هر کاری که میکنم هر اتفاقی که میفته و هر حرفی که زده میشه با قانون مقایسش میکنم و میگم بعله همینه

و چقدر فرق داره شنیدنه قانون با دیدن و لمس کردنش

خدایا راه را به من نشان بده و بگذار خیر و برکت را به وضوح نظاره کنم

خدایا تنها تو را میپرستم و تنها از تو یاری میخواهم .مارا به راه راست هدایت کن به راه کسانی که به آنها نعمت داده ای و نه گمراهان

استاد عزیزم بهترین دست خداوند سپاسگزارم که چشمهای مارو باز میکنید .

عاشقتونم

سلام به وجیهه بانوی دوسداشتنی

دوست عزیزم اینو بگم که من هر وقت که کامنتهارو میخونم و به کامنت شما میرسم یه لبخند میزنم انگار که بری جایی و به دوست خوبت رو ببینی .خیلی خوشحالم بابت کامنتهای زیبایی که میزاری که هر بار حس خوب و کلی انرژی به آدم میدی

امیدوارم همیشه کامنتهای پر از حس و حال و خبرهای خوب ازت بخونم

در پناه خدا باشی وجیهه جانم