گفتگو با دوستان 3 |  تسلیم بودن در برابر هدایت - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیز و مریم جون عزیزم وتمامی دوستان گرامی.

همانطور که استاد عزیز فرمودن،بحث درک هدایت والهامات خداوند نیاز به تکامل خودش داره.

خیلی بدیهی وطبیعی هستش که همه ی ما تمایل داریم به چنین درکی برسیم که خب برای شروع اول اینکه باید باورش کنیم در واقع ایمان به خداوند داشته باشیم . وجود خود خدا رو قبول داشته باشیم چون منم خیلی میبینم که فارق از خارج شدن از دین ،اما خدا را هم قبول ندارن ونمیپذیرن .چ برسه به هدایت یا الهامات خداوند!!!

خداروشکر ما از این دسته افراد نیستیم.

خود من به شخصه اینو میدونم به تنهایی به هیچ وجه از پس مشکلات وتضادهای روزگار بر نمیام .

همه جا در همه شرایط نیاز به کمک ویاری نیرویی دارم که به فریادم برسه .در واقع میخام‌بگم چون توانایی وقدرت تحمل خیلی از مشکلات ومصائبهای زندگی رو ندارم واز اونجایی که می‌دونم در این دنیای مادی ،ما با اتفاقات وتضادهای زیادی مواجه میشیم چون اینجا همه چی فانی وزودگذر هستش وما در هر لحظه واقعا نیاز به یه هدایتگر داریم .

اگه میخاستیم به عقل ومنطق خودمون تکیه کنیم که حال و روزمون باید خیلی بهتر از حالا می‌بود.

بله من نیاز دارم به یه انرژی ای که در هر لحظه با الهام وصدای درونیم بهم بگه چ مسیری رو باید برم .

بعد از اینکه قبول کردم وپذیرفتم خدایی باید باشه که من مسیرش رو انتخاب کنم میرم باید با مراحل بعدی مقابله کنم که به رشد بیشتری برسم.

اولا که باید بدونم مسیر خدایی مسیر هموار ومسیری راست ومستقیمه ینی در این مسیر دقدقه ونا ملایمات زندگی وجود نداره که درک همینم خودش تکامل میخاد.که باید به درجه ای از فهم ودرک جهان هستی برسی تا اینچنین زندگی کنی .

در واقع مشکلات وتضادها، تا ابد هستن .منتهی تو انقد بزرگ وقوی میشی وایمانت به خدا راسخ تر میشه که چیزی تکونت نمیده .چرا ؟چون ایمان به آخرت داری میدونی که این دنیا دنیای زود گذر وفانی هستش .پس ایمان داشتن وپذیرفتن اتفاقات وتسلیم بودنت میشه انجام دادن عمل صالح .

پذیرش خداوندوایمان پیدا کردن به خداوند در ابتدا ،به راحتی نیست چون در مقابل نداهای درونی مثبت ،نجواهایی هم هست که همیشه شک وتردید برامون بوجود میارن.ینی بین انتخاب اون ندای درونی واین نجواها،همیشه گفتگوهای زیادی در ذهن ما پدیدار میشه که ،همون باعث میشه راه مستقیم وراحت رو بپذیریم یا نه ! مسیر سنگلاخی رو انتخاب کنیم .

البته اولش نمیدونیم مسیر سنگلاخیه ،فک میکنیم درست انتخاب کردیم وقتی که نتیجه ای عایدمون نمیشه اونوقته که متوجه میشیم چ اشتباهی کردیم .

اگر از تکرار این اشتباهات درس وتجربه بگیریم ، خب داریم تکامل خودمونو میریم واگر بی تفاوت ازش بگذریم باز هزاران هزار بار تکرارش میکنیم .همون مسیر اشتباه رو میریم ولی در ذهنمون فک میکنیم که اندفعه پاسخ بهتری دریافت میکنیم در حالی که چنین نیست!

به همین جهت هستش که استاد تاکید میکنن ذهنتون رو کنترل کنید وسعی کنید ورودیهای مناسب بهش بدید.چون اگه دلیل و منطق براش نیاری باز قانع نمیشه .بهترین دلیل می‌تونه این باشه که من فلان جا این تجربه ی خوبو داشتم واینکه با اعتماد به این الهام احساسم خوبه انگار یه آرامشی در درونم فوران می‌کنه واین ینی بودن در مسیر درست .حالا نتیجه هرچی میخواد باشه الان حالم خوبه .

واین مهمه !

من تا وقتی که خودم این موضوع رو درک نکرده بودم ،اگه کسی باهام اینطور حرف میزد ،حرفشو باور نمی‌کردم .پیش خودم فک میکردم طرف داره،توهم میزنه .اما تو این چند سالی که روی تغییراتم کار کردم تازه به این درک رسیدم که بله میشود .میشود اعتماد کرد وصبر کرد .

منم مثل خیلیا خیلی راهها رو رفتم .از خیلی از قوانین جهان سرکشی کردم.خیلی جاها خدا رو در نظر نگرفتم وکار خودمو انجام دادم .خیلی جاها فک کردم قدرتم بالاتر از خداست شاید به زبون نگفتم اما در عمل اینطور نشون دادم .

خلاصه اینکه بقدری به در بسته خوردم وبقدری با شکست مواجه شدم و هیچ رشد وپیشرفتی ندیدم تا اینکه تسلیم شدم .

از خستگی تسلیم شدم وقتی فهمیدم عاجز وناتوانم در برابر رفع وحتی خلق اکثر اتفاقات،خودمو تسلیم کردم .

پذیرفتم که من در مقابل نیروی برترم که خداهستش هیچم .

قدرت من در مقابل خداوندقدرتی نیست !

اصلا من به عنوان یک انسان انقد توانایی وقدرت ندارم که از پس مشکلات وتضادها بر بیام .

کی گفته میتونم نه خیلی جاها نمیتونم .درمونده وعاجزم ونیاز دارم فریاد رسی داشته باشم .نیاز دارم یه چیزی یه کسی بیاد بگه تو برو استراحت کن !

تو به خودت زیاد فشار نیار!

نگران نباش!

نترس!

سخت نیست برو کنار ،بزار من کاراتو بکنم .

شاید باورتون نشه هر جا که چنین فهمی دارم ،ینی خوب عمل میکنم واقعن تبسم خدا رو میبینم .وبا خیال راحت کنار میرم وسعی میکنم سکوت کنم وفقط با آرامشی که گرفتم صبر کنم و کنار برم تا ببینم چ اتفاقی میفته ؟!

اینجا دیگه شک وتردید های من از بین رفتن ومن وجود خدا رو بی نهایت قبول دارم .

از تکیه کردن به خدا حس خوب میگیرم .

دیگه نگران نیستم و ترسها بهم غلبه نمیکنن .

اتفاقا همش به ذهنم میسپارم که هرجا ترس ونگرانی سراغت اومد سریع به خودت یاد آوری کن که تو خدا رو داری وچون خدا هست .حتمن اون مشکل یا تضاد به بهترین شکل ممکن حل خواهد شد.

پیش اومدن تضاد یا مشکلی دیگه منو به وحشت نمیندازه .

امسال به خودم قول دادم با هدایت خدا پیش برم .

بیشتر سکوت کنم .

بیشتر صبوری کنم .

وبیشتر اعتماد کنم .

دلم میخاد در جهت مخالف افکار وباور های گذشتم حرکت کنم .

دلم نتایج متفاوت میخاد بنابراین باید متفاوت پیش برم.

تو این یک ماهی که از سال جدید گذشته ،آگاهانه تمرکزم رو این قضیه بوده واتفاقا با موضوعات ومسائلهای مختلفی روبرو شدم .تو هر زمینه سعی میکنم آمادگی پذیرش اتفاقات رو داشته باشم .

سعی میکنم دست از مقاومتها وترمزهام بردارم .با وقوع اتفاقی بر خلاف میلم ،جناح نگیرم .

آرامشم رو‌حفظ کنم واحساسم رو کنترل کنم واجازه ندم سمت منفی ها برم .

در طول روز هر روز با اتفاقاتی مواجه هستیم که باید بتونیم آگاهانه تمرکزمون رو بزاریم رو این موضوع .

بله البته که منم الهامات خدا رو می‌شنوم .منتهی هنوز موفق نشدم واکنش مثبت تو همون لحظه داشته باشم .یه جاهایی مقاومت کردم وشک وتردید داشتم اما بعدش پشیمون شدم.

دقیقا این الهامات با حس خوب میان .ودر لحظه باید بتونی تصمیم درست بگیری وبتونی اعتماد داشته باشی.

که نیاز به تمرین زیادی داره تا باورش کنی .

اما با هدایت بهتر کنار میام .ینی هر چند اتفاق ناجالبی رخ میده اما وحشت زده وعصبی نمیشم .

پیش خودم میگم نمی‌دونم انگار باید این اتفاقات بیفتن ،من که در برابرشون عاجزم پس میپذیرم .

واین که باور دارم خداوند بهتر از خودم برای زندگیم ورسیدن به خواسته هام پلن میچینه .

خیلی چیزا دست من نیست .تو خیلی از اتفاقاتی که میفته من هیچ نقشی ندارم وقادر به تغییر کسی نیستم .چقد تلاش کردم فلانی رو تغییر بدم که جلوی فلان اتفاق رو‌بگیرم و هیچ وقت هیچ نتیجه ی خوبی نگرفتم .بسه دیگه باید تسلیم باشم .هر جا سهم ونقشی دارم انجام‌بدم بقیشو بسپارم به دستان توانمند خداوند.

خیلی از لحظات رو به خاطر دست وپا زدن های بیهوده از دست دادم .

دلم میخاد تو لحظه باشم ودر لحظه با احساس خوب اززندگیم لذت ببرم .

زیاد بودن وموندن، تو این دنیا رو جدی نگیرم که هر لحظه ممکنه نباشم .

استاد جونم استاد عزیزم بی نهایت از آگاهی هایی که در اختیار ما به اشتراک میزارید سپاسگزارم

از خدا ممنونم که شما رو دارم .