زیبایی ها را ببینیم - صفحه 103 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیزم سید حسین عباس منش

سید جان کارت عالی بود و قابل تحسین.

به نظرم بعضی مواقع باید کار کردنو کات داد و به سفرهای کاری و گردشی رفت و خودمونو رها کنیم تو دامن طبیعت و دنیای بیرون.

دنیا خیلی زیبایی داره و بزرگه و ما بیشتر وقت خودمونو گذاشتیم در شهر در خانه در خیابان و این همه زیبایی را فراموش کردیم.

چقدر خیلی از ماها در زندان این خونه و خیابان و محل کار، گیر افتادیم و کمتر به فکر بیرون آمدن از این زندگی روتین هستیم و تا کی این قضیه میخواد ادامه پیدا کنه؟ و آخرش چی بشه بازنشست بشیم که چی؟ که از کار کردن رها بشیم؟ که بریم گردش با اون توانایی جسمی و شور جوانی از دست رفته؟

هم گروهیهای عزیزم تا کی من و اکثریت شما هدف میگذاریم، ادامه میدیم و دوباره می ایستیم و گرفتار روزمرگی قبلی میشیم؟

من از خودم گله دارم که بعضی وقتها نمیدونم حالم و فکرم چی میشه و چطوری آلوده میشه و …

پس کی میخواد اون استارت قوی خورده بشه و روشن بودن و سبقت گرفتن ادامه پیدا کنه؟

ولی همیشه شعله های امید سیر تکاملی در ذهنم هست و خدا را شکر پیشرفتهایی داشتم ولی از خودم راضی نیستم واقعا بیشتر از این میتونستم پیشرفت کنم. من از خودم راضی نیستم.

نمیدونم شماها چجوری به این قضیه نگاه میکنید؟ لطفا منو راهنمایی کنید.