سلام من ترم اخر کارشناسی نرم افزار هستم و همزمان توی یک شرکت نرم افزاری کار میکنم و امسال فارغ التحصیل میشم . یه موردی که فکرم را مشغول کرده ادامه تحصیل در مقطع ارشد یا رفتن به سربازی هست .
اگر در مقطع ارشد ادامه تحصیل بدم نمیدونم میتونم کار کنم یا خیر و حجم دروس اجازه ی کار میده . دوستانی که تجربه دارن اگر راهنمایی کنن خیلی ممنون میشم.
من حتما باید کار کنم چون نمیخوام از بازار کار عقب بمونم ودوست دارم توی محیط کار باشم . مدرک بدون تجربه ی کار بدرد نمیخوره و توی دوره ی کارشناسی هم تجربه ی بسیار خوبی از بازار کار بدست اوردم .
واقعیتش هدفم از تحصیل اینه که دوست دارم یه کاری انجام بدم . یادگیری را دوست دارم و عاشق رشتم هستم و نمیخوام فقط بخاطر پول کار کنم . همش حس میکنم که یک رسالتی در وجود من هست و پتانسیل اینکه یک کار بزرگ انجام بدم را دارم بخاطر همین دنبال موقعیتی هستم که یک فرصتی پیدا بشه در محیطی قرار بگیرم یک پروژه ایی پژوهشی ایده ایی را عملی کنم . واقعا دوست دارم یک کار مهمی انجام بدم و قدمی بردارم که بعد از من اسمم بمونه و یک پیشرفتی برای جهان انجام داده باشم .
هدف بعدی از تحصیل هم اینه که بتونم در مقاطع بالاتر پروژه ایی چیزی انجام بدم که باعث معاف شدنم بشه و ۲ سال عمرم را بجای تلف کردن صرف یادگیری بیشتر کنم .
ولی وقتی میبینم هر کس درس خونده تهش رفته تدریس کرده و در قسمت نظرات همین سایت هم خیلیا نوشتن با تحصیل به هیچ جا نرسیدن نا امید میشم که ادامه بدم یا نه .
من تمام دوران تحصیلم صرف انجام دادن پروژه و تحقیق و کارهای عملی شد و خیلی علاقه دارم یکار مهمی بکنم . پروژه های پایان نامه ام هم موضوعات خوبی داشتن ولی خوب میخوام توی یک گروهی قرار بگیرم که کارهای خیلی مهمتری بکنم .
واقعا به زندگی روتین علاقه ایی ندارم . این که هدفم برای کار فقط پول باشه . ثروت و علم را با هم میخوام . دوست دارم از علم و ثروتم استفاده کنم و باهاش ایده هام را عملی کنم و جهان را جای بهتری بکنم .
به دنیس ریچی خیلی علاقه دارم که با ابداع زبان c چه کمکی به پیشرفت جهان کرد . الگوی من هست و دوست دارم مثل ایشون یک کاری برای بشریت بکنم .
اصلا نمیدونم کاری که من دنبالش هستم راهش تحصیله یا نه بدتر عقب میفتم . اخه خیلی دروس کارشناسی ما جز وقت تلف کردن چیزی نداشت و اساتید بیسواد هم فقط وقتمون را تلف میکردن .
نمیدونم ارشد وضعیت بهتری داره یا نه .
من میخوام این هدفهایی که دارم باعث ثروت بشه و هم موفقیت و انجام یک کار مفید در راستای پیشرفت جهان .
خیلی دوست دارم مثلا در علم پزشکی یه اختراع و ایده ایی انجام بدم . مثلا بهبود دستگاههای پزشکی یا هر چیزی که کمک کنه بخاطر همین قصد دارم در رشته ی هوش مصنوعی ادامه تحصیل بدم چون کارهای بزرگی میشه باهاش کرد .
از طرفیم درس نخونم خدمت جز وقت تلف کردن برام چیزی نخواهد داشت و ممکنه تخصص هام هم بعد ۲ سال از بین بره.
دوستانی که تجربه هایی از تحصیل در مقطع ارشد دارن یا میتونن در مورد اهدافم راهنماییم کنن چه مسیری انتخاب کنم که عمرم تلف نشه ممنون میشم راهنمایی کنن
تشکر
برای پاسخ به سؤالات، لازم است که عضو سایت باشید و (با ایمیل و رمز عبورتان) وارد سایت شوید.
سلام دوست عزیز
من خودم معاف شدم برای همین راجع به سربازی نمیتونم نظری بدم .
اما در مورد دانشگاه میتونم بگم که وقت تلف کردنه و یک جک بزرگ و مزحکه که ۶ سال از عمر خودم رو تلف کرد . یعنی به جرات میگم شما اگه به جای ۴ سال لیسانس از همون ابتدا وارد بازار کار کامپیوتر میشدین الان برای خودتون تو زمینه نرم افزار نخبه ای بودین و شاید سربازیتون هم میخریدید .
سیستم آموزشیه الانه جهان فقط سیستمی برای پول درآوردنه و هیچ نقطه آموزشی توش نداره !
چرا تو کل دوران تحصیل یک کتاب در مورد : چگونه کتاب بخوانیم نداریم؟
چرا تو کل دوران تحصیل یک کتاب در مورد : فنون مذاکره نداریم؟
چرا تو کل دوران تحصیل یک کتاب در مورد : فن بیان و روش سخن گفتن و ایجاد رابطه نداریم ؟
چرا تو کل دوران تحصیل یک کتاب در مورد : اعتماد به نفس و عزت نفس و باور مثبت نداریم؟
چون دانشگاه یک نون دونیه و قرار نیست هیچی به هیچ کس یاد بده . تو دورانی که با یک سرچ ساده شما هر اطلاعاتی رو میتونی در اینترنت و روی گوشیت داشته باشی ، پایه تخته فرمول های مزخرف و مزحک ۲ صفحه ای و انتگرال و مشتق گرفتن واقعا مسخرست
دانشگاه یعنی ظلم به بشریت ، یعنی از بین بردن نسل ، یعنی از بین بردن رشد و پیشرفت جهان ، دانشگاه یعنی مخل انسانیت .
دانشگاه انسان سالم رو میگیره و انسان عقب افتاده به جامعه تحویل میده
علاوه بر انتخاب دانشگاه اگر باورتون رو نسبت به سربازی درست کنید همونطوری که آقای پاشایی گفتن میتونین شرایط ایده عالی رو اونجا هم تجربه کنید . علاوه بر اینکه شما تحصیل کرده این و دوره خدمتتون کمتره و پستتون هم مناسب تره
نمیدونم تونستم کمکتون کنم یا . امیدوارم همفکری کرده باشم :D
دوست عزیزم سلام
اگر همه اهدافت را لیست کرده باشی و دقیقا هدف خود از رسیدن به این اهداف را نیز بدانی و انگیزه کافی برای رسیدن به آنها را تراشیده باشید. مطمپن باشید که کافیست شما بخواهید هر انچه میخواهی بشوی یا داشته باشی را همواره در ذهنت مروز کنید و باورهای قدرتمند کننده را برای آنها ساخته باشید راه های رسیدن به اونها به شما الهام خواهد شد و از راههای خیلی معمولی به آنها خواهی رسید.
انشاالله در پناه خداوند شاد و پیروز و ثروتمند باشید.
یا با تمام وجود درس بخون و دانشمند شو(علاقه میخواد) و به ی جایی برس یا درس رو بزار کنار
چونکه اگه شما نه درس رو درست بخونی نه کار رو درست انجام بدی هیچ نتیجه ایی نمیگیری
سلام دوست عزیز
اول اینکه هیچ وقت نگوید نمیتونم چون وقتی فکری در ذهن شما بیاد یعنی توانایی انجام اونو دارید و فقط باید خودتون رو باور داشته باشید
درمورد دانشگاه به باور شما ربط داره چه بسیار افرادی که از دانشگاه بسیار به جاهای عالی رسیدن و چه بسیار افراد که به هیچ جا نرسیدن
شما باورتون چیه ایا در دانشگاه میتونید به علاقه خودتون برسید و خودتون ور به موفقیت ببرید یا خیر؟
در مورد سربازی هم همین طور افرادی رو دیدم که تونستن در سربازی به جاهای عالی برسن مثل همسایه خودمون که دانشگاه رو ول کرد رفت سربازی و اونجا جذب دانشکده ارتش شد و بعدم به وزارت دفاع رفت
کلا باید بدونی هدفت چیه ولی شما میتونی همه کارها رو باهم انجام بدی و باید باور مخرب وقت تلف بودن رو عوض کنی
از خداوند درخواست کن که راهنمایت کنه و شکرگذاری بسیار انجام بده
سلام
خلاصه بهتون بگم
ما مجبور نیستیم
بگیم یا خدا یا خرما
یا یک عبارت است که ذهن ما از اون برای ما حصار وزندان و محدودیت ساخته است
شما هم هم هم را داشته باشید
هم درس هم کار هم فعالیت هم آموزش هم درامد
وقتی شما همه را هم بخواهید توانایی از پس آنها برامدت هم به شما الهام خواهد شد
پس همه اهداف خودت را بچسب
نگو یا این یا اون
یا اینها یا اون ها
همه اهدافت را بنویس هر انچه میخواهی بشوی یا داشته باشی راه های رسیدن به اونها به شما الهام خواهد شد
اصل باورهای شماست
که بگه یا یا
یا بگه هم هم
ممنون بابت نظراتتون . من متاسفانه پشت کنکوری هم بودم و چون دروس به درد نخور ما خیلی زیاد بود به همین دلیل علاقه ایی به خوندن نداشتم و دیر تموم کردم .
الان سنم رفته بالا فروردین میشه ۲۶ سالم . برم خدمت و بیام میشه ۲۸ سالم و بعدش تا بیام کار کنم و ازدواج خیلی سنم بالاتر میره .
خیلی ناراحتم که این خدمت باعث عقب افتادم شده .
من میتونستم معاف بشم ولی در عین ناباوری با اینکه قلبم را عمل کردم لحظات آخر کمیسیون پزشکی گفت چون بیماریت برطرف شده و خوب شدی فقط معاف از رزم میشی .
اگر توی خدمت از تخصصم استفاده میکردن و مفید میگذشت که چیزایی هم که بلدم ضایع نشه مشکلی نبود ولی خوب ۲ سال برم توی پادگان بدور از شغلم و بی درآمد و سن ۲۸ سالگی برگردم چکار کنم ؟
کلا فکرما درگیر کرده . دلیل اصلی که قصد ادامه تحصیل داشتم همین فرار از سربازی بود ولی خوب من چون نیاز مالی دارم اگر برم ارشد و نتونم کار کنم که وضع برام سخت تر میشه .
من یه زمانی خدمت رو انتخاب کردم و به صورت ناآگاهانه چون باور خوبی داشتم شرایط ایده آل خدمت برام پیش اومد و تویه شهرم خدمت کردم . و همزمان مشغول کار هم شدم و درآمده خیلی خوبی هم تو اون دوره با اون زمانه کم داشتم.
دوسته من همه چیز برمیگرده به اینکه شما چی میخواهید و به چی باور دارید
باور داشته باشید که میتونید از پسِ همشون با هم بربیابید و شرایط سخت رو به راحتی پشته سر بزارید.