روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 25 (به ترتیب امتیاز)

بنام الله یکتا و بی همتا

به رســم ادب احترام سلام…

====================================

16. روز شانزدهم_ به رویاهایت باور داشته باش قسمت 2

abasmanesh.com

^ اگر فردی عادی مثل من، از رانندگی با تاکسی و زندگی در بدترین محله بندرعباس، در یک اتاق سیمانی اجاره ای که حمام و آشپزخانه اش با 3 خانواده دیگر مشترک بود، توانسته با ساختن باورهای قدرتمندکننده‌، تمام جنبه های زندگی اش را دچار تحولی اساسی نماید‌، پــس مــن هم مـی تـوانـم.

^ فقط این شرایط را به عنوان سرنوشت ات نپذیر و همان باورهایی را بساز درباره جهان ثروتمند خداوند و توانایی هایی که به تو برای تجربه آن ثروت‌ها بخشیده، برای هر فردی که مانند من در جستجوی زندگی در نهایت رفاه و آسایش است.

^ زندگی در نهایت ثروت، سلامتی و آرامش، طبیـــعی تــرین شیــوه زنـــدگی است که برای تجربه اش به این جهان آمده ایم و با به یاد آوردن حمایت خداوند از تو، این ایمان و انگیزه را در دلت رشد می دهد که به رویــــاهـایـت بــاور داشته باشی.

=================================

میخوام باور داشته باشم به رویاهایـم.

میخوام تردیدها رو از سر راهم بزنم کنار و با تمام وجود رویاهام رو بخوام که محقق بشن.

میخوام رویاهایی داشته باشم رویایی.

میخوام زندگی خلق کنم که امید و انگیزه رو هم در ذهن بقیه ایجاد کنه و بشه معنوی ترین کاری که میتونستم انجام بدم. یعنی ایمان و امید رو در دل آدم ها شعله ور کنم. این معنوی هست و منم عاشق کارهای معنوی ام. هنوز شاد معنوی بودن پول رو نتونستم قبول کنم و این ترمز منه و باید ببینم استاد با ثروتمند شدنش، با این همه خونه و ماشین و راحتی در زندگی از اون اتاق سیمانی تا اینجایی که هست معنوی ترین کار رو کرده.با چی این همه رو ساخته با پول. با پول دار شدن و اینا رو خلق کردن پس پولدارشدن هم معنویه. من اینو فهمیدم که ارتباط و منطق معنوی بودن پول هنوز تو ذهنم کمرنگه. هنوز این ترمز رو دارم…

خدایا کمکم کنم تا آسان بشم برای برداشتن ترمزهایی که سد راه من شده برای رسیدن به خواسته ها و رویاهام. خدایا راه نشانم بده که سخت محتاج هدایت ها و نشانه ها و حمایت های توام. خدایا تنها از تو یاری میجویم و تنها تو را میپرستم که شایسته این همه ایی.

جایی که راه نیست خداوند راه میگشاید…

بنام الله یکتا و بی همتا

به رســم ادب و احترام سلام…

====================================

22. روز بیست و دوم_ آیا من خوش شانس هستم؟

abasmanesh.com

عجب فایلی بود و چه زمان جالبی برام اونم چهارشنبه صبح دیدم. در یک ویلا دوست عزیزی که در اختیارمون گذاشتن. بعد عروسی شب قبل اونجا خوابیدیم.اون عروسی برام خیلی درس داشت. اصلا واقعا آدم ها چقدر اصل رو بردن تو حاشیه و به فرع چسبیدن. اصلا برای اینکه به یک اصل برسن چقدر چسبیدن به فرع یا از یک عامل بیرونی کمک میگیرن و هی عوامل بیرونی زیاد شده هی زیاد شده و اصل قضیه لابه لای این همه فرعیات و حاشیه ها گم شده.چقدر هزینه،چقدر چشم و هم چشمی، یعنی 8 تا دیجی بود، بیشتر از 8 نفر هم گروه فیلمبرداری و عکس برداری از مجلس و عروس و داماد،… مثلا عروسی و جشن عروسی اصلا برای چی ایجاد شده؟ اصلا برگردیم به عقب تر دونفر چرا تصمیم میگیرن با هم زندگی کنن و برن زیر یک سقف؟… و یک همچین سوال هایی تو ذهنم تو عروسی میومد و جواب های خوبی هم ذهنم بهم میداد. اصلا دیدگاهم به همه چی یکجوری تغییر کرده که خودم میگم عجب فکرای خفنی میاد تو ذهنم.

جالبه توی یک عروسی در یکی از شهرهای مازندران من سر میز با خانمی نشستم که اهل مشهد بودن و صحبت های جالبی باهاشون داشتم و از مرگ عجیب و جالب و پر از درس پسرنخبه 23 ساله شون برام گفت و چقدر خودمو به یاد آوردم.

جالب بود توی اون عروسی اصلا جوری این دی جی ها جو میداد، سروصدا میکردن، نور پردازی و رقص نور بود که اصل شادی کردن با این حاشیه ها گم شده بود. اصل با هم بودن و شاد بودن بنظرم تو فرعیات دیگه ایی گم شده بود. خلاصه شب جالبی بود و کلی برام درس داشت و کلی شادی کردم و لذت بردم.

حالا میخوام از تجربه ی دیدن و گوش کردن این فایل در صبح چهارشنبه بگم.

از اینکه استاد جان از دیدگاه بعضی از دوستان و اطرافیان شون گفتن که “بعضی ها فکر میکنن استاد خوش شانس هست که زندگیش اینه، یا به این موفقیت ها و پیشرفت ها رسیده.” اما استاد جان چقدر قشنگ دیدگاه خوبشون رو با اشاره به قانون و درک درست از قانون به ما یاد میدن.

^ اینکه باید همیشه اینو به یاد بیاریم: ” تمام اتفاقات زندگی ما حاصل باورهای خودمان است‌”

^ اینکه استاد سال های خیلی قبل(قبل از آشنایی با قانون و عمل به اون) کلی هزینه داشتن در زندگی شون. ایشون هزینه می کردن به خاطر بیماری‌های مختلف یا اینکه استاد اون زمان مجبور بودن گیربکس پیکان دنده آرژانتینی‌ را تعمیر کنن تا دوباره بتوانن با آن مسافر کشی کنن.

^ یا اینکه مجبور بودن به خاطر بلاهای جور واجور هزینه کنن

از خرابی لوله فاضلاب خانه، شکستن وسایل و… که اونم فقط بخاطر باورهای محدود کننده و افکار بیمارگونه،جذب زندگی‌ایشون میشد.

چقدر این فایل قشنگ بود و چقدر استاد جان هم مقاله قشنگی از محتوای این فایل نوشتن:

^ نگاهی به اطرافیانم انداختم و دیدم آنها هم هزینه می‌کنند:

آن‌ها هم بخاطر بیماری‌، درد سر، ورشکستگی های شغلی، کلاهبرداری هایی که طمع‌شان آنها را قربانی کرده، وام های بانکی‌ای که برای پرداخت قسط یک وام دیگر گرفته‌اند‌، قسط پولهای نزولی که برای رفع موقتی مشکلاتشان گرفته اند، اجاره خانه، چشم و هم چشمی با دیگران و … در حال هزینه کردن هستند.

بعد نگاهی به زندگی ثروتمندان انداختم‌. متوجه شدم آنها نیز مانند من در حال پول خرج کردن هستند:

آن‌ها پولشان را برای لذت بیشتر هزینه می‌کردند و من برای رنجِ کمتر.

آن‌ها پولشان را برای خرید ملک هزینه می‌کردند و من به زور پولی برای پرداخت اجاره خانه‌ام جور می‌کردم، آنهم بعد از اینکه روزهای طولانی به خاطر عقب افتادن اجاره، مجبور بودم طوری وارد خانه شوم که با صاحب خانه روبرو نشوم.

آن‌ها پولشان را برای توسعه کسب و کار هزینه می‌کردند و من برای ضرر و زیان ناشی از رفتن از این شغل به آن شغل

آن‌ها درآمدشان را برای مسافرت به جاهای زیبای دنیا مثل سفرهای آمریکا، اروپا، جزایر قناری، هاوایی، ماچوپیچو و … هزینه می‌کردند و من پولم را برای تعمیر گیربکس تاکسی پیکان دنده آرژانتینی‌ام که هر روز به نوعی وسط خیابان خاموش می‌شد.

آن‌ها برای خرید قایق‌های تفریحی مجلل هزینه می‌کردند و من برای تعمیر ماشین لباسشویی یا بلاهای متعددی که بخاطر بودن در فرکانس و مدار نامناسب مرتب به آن برخورد می‌کردم.

آن‌ها برای خرید هدیه‌های گرانبها برای مادر و همسر و فرزند و خانواده‌شان هزینه می‌کردند و من آرزو داشتم که بتوانم یک گرم طلا به مادرم هدیه دهم یا همسرم را با هدیه‌ای خوشحال کنم.

آن‌ها برای خوردن بهترین غذا در بهترین رستوران‌ها هزینه می‌کردند و من برای بیماری‌ای که ناشی از خوردن یک غذای نامناسب و ارزان بود.

آن‌ها زمانشان را برای بازی گلف، تنیس و … هزینه می‌کردند و من برای انتظار در صف اتوبوس، مترو، دکترهای جور واجور، بستری در بیمارستان و ..

زمان آنها برای ایده‌پردازی برای گسترش کسب و کارشان هزینه می‌شد و زمان من برای گله و شکایت از اوضاع مملکت

آن‌ها قهرمانِ زندگی فرزندان و فامیلشان بودند و من شرمنده‌ی خانواده‌ام.

و به این اصل رسیدم که در هر صورت همه ی ما در حال هزینه کردن هستیم. اما مسئله این بود که من نمی‌خواستم برای اصل و اساسی هزینه کنم که منشأ اینهمه هزینه‌ها (در حقیقت من نمی‌دانستم که منشأ مشکلاتی که همیشه در حال هزینه کردن برای آنها هستم‌،) باورهایم است. به همین دلیل برای همه چیز هزینه می‌کردم الا باورهایم.

^ تلاش‌های من فقط صورت مسئله را پاک می‌کرد اما منبع مشکلات که باورهایم بود، مثل یک آتشفشان غیر فعال به کارش ادامه می‌داد و هر بار مشکلی بر مشکلات قبلی‌ام می‌افزود تا برایش هزینه کنم.

برای همین با اینکه در طی سالها پول زیادی می‌ساختم اما نه لذتی از آن پول می‌بردم و نه پس‌اندازی داشتم. بلکه تمام درآمد من صرف هزینه‌هایی می‌شد که نتیجه باورهای محدود کننده‌ام بود.

این مقایسه به من کمک کرد تا درباره هزینه کردن‌، تصمیمی جدی بگیرم و داستان دیگری برای هزینه‌های زندگی‌ام بسازم؛

به همین دلیل تصمیم گرفتم مهم‌ترین سرمایه گذاری زندگی‌ام را با هزینه کردن برای ساختن باورهایم و تغییر برنامه ریزی ذهنم شروع کنم.

چون داستان باورها را فهمیده بودم و نمی‌خواستم بیش از این‌، هزینه خرابکاری‌های آن باورهای محدودکننده را متقبل شوم.

یادم می‌آید حاضر بودم لقمه نان خشکی بخورم اما با آن کتابی بخرم. آن روزهایی که دوستانم زمانشان را برای حاشیه‌های بی منفعت صرف می‌کردند، من به شدت در حال هزینه کردن روی باورهایم و ساختن باورهای قدرتمند کننده جدید بودم

زندگی کنونی من حاصل همان سرمایه‌گذاری‌است که برای باورهایم انجام دادم.

زندگی کنونی من در تمام جنبه‌ها عالی است نه برای اینکه من شانس آورده‌ام، برای اینکه هزینه این زندگی را پرداخت کردم. برای همین به شما توصیه می‌کنم نگران هزینه کردن برای ساختن باورهایت نباش. زیرا این سودآورترین سرمایه گذاری زندگی‌ات است.

و اگر الان این هزینه را نکنید، مجبوری هزینه‌های گزافی برای اتفاقاتی در زندگی‌تان بپردازی که حاصل همین باورهای محدود کننده است. از ورشکستگی و کلاهبرداری گرفته تا بیماری و …

=====================================================

هیچ شانسی در کار نیست، همه چی باوره، باور، باور…

باید به این اصل بیشتر بپردازم.

به باور ساختن بیشتر اهمیت بدم باور ساختن رو جدی تر یاد بگیرم متعهدتر عمل کنم.

باید بدونم دارم زمان و انرژی ام رو چطور هزینه میکنم؟ چقدر متمرکز روی هدفم روی خودم روی باورهام…

میدونم که همه چی تکامل میخواد اما پشتکار هم میخواد تعهد و توکل هم میخواد. خدایا همه آن چیزهایی که میخواد رو خودت به من بده، قدرت درک و عمل کردن رو هم بهم بده من مخوام فقط بندگی کنم و بقیه اش با خودت…نمیدونم چطوری من میخوام فقط بندگی کنم همینو بــس…